پارادوکس فهم دینی و فهم سیاسی؟

یک عمره که به حق می گیم سیاست ما عین دیانت ماست اما چند وقتیه که می گیم باید حساب بصیرت سیاسی را از بصیرت دینی یا همان بصیرت های فقهی ، فلسفی  و یا اخلاقی و حتی عرفانی جدا کرد!!!! حالا چطوری ممکنه که یک انسانی که دارای بصیرت دینی هست و تمامی ما در اندیشه های دین شناسانه مان آراء او را مد نظر قرار می دهیم دارای بصیرت سیاسی نباشد؟؟؟ چطور میشه که دو شی که به تعبیر خودمان عین یکدیگرند در مقام معرفت و شناسایی از هم جدا شوند و شخص واحدی در یکی سرآمد و در دیگری در حد یک دانشجو  بصیر و آگاه نباشد؟؟؟ واقعاً چطوری میشه؟؟؟